Als jonge alleen staande moeder van drie dochters, moest ik mijn dagen goed inplannen.
Dus in de ochtend het “spul” naar school brengen.
Die school was in de buurt van mijn cliënten, dus was ik beschikbaar even over acht.
Daarvoor was die begintijd van 8:30 of iets later wel passend.
Voor 8:30 bij de cliënt zijn is niet een erg graag gewilde tijd.
Mijn meest gebruikte vervoermiddel was en is de fiets.
Rond die tijd naar de cliënt gaan heeft ook als voordeel dat ik meestal geen licht op mijn fiets hoefde te gebruiken.
Dat trapte een stuk lichter.

Terug kijkend.

Terug kijkend.
Sinds 2002 waren mijn cliënten vaak alleen staande oudere mensen.
Natuurlijk waren er ook jongere cliënten, maar dat was niet de meerderheid.
Maar even terugkomend op al mijn cliënten, daar kijk ik met plezier op terug.
Het was voor mij een soort van sport, om me aan te passen aan de cliënt.
Ik doe dit werk nu als zelfstandige.
De meeste jaren heb ik in loondienst gewerkt, bij de zelfde werkgever.
De problemen van in loondienst zijn kan ik nu voorkomen doordat ik nu zelfstandige ondernemer ben.